Ile lat jeszcze minie?

Słuchając wypowiedzi krajowej opozycji w kwestii Turowa nie wiem, czy śmiać się, czy płakać,
czy zwyczajnie wku.... ić się? Ilu z tych głąbów później śmieje się z własnych dyrdymałów?
Patrzę na te „zatroskane” twarze i zastanawiam się co oni naprawdę myślą? Czy w ogóle myślą tego nie jestem pewien. Ograniczają swe wypowiedzi do „przekazu dnia”.
Dla każdego normalnie rozumującego jest oczywiste że mamy do czynienia ze zmasowanym atakiem na Polskę z udziałem rodzimej V kolumny.
Do znudzenia trzeba powtarzać, że w 1989 roku Polsce wyznaczono inną rolę niż ta obecnie realizowana przez rząd MM. Na to nie ma zgody tzw. starej Europy.
Trzeba też widzieć skalę demoralizacji rodzimych elyt. Co wspólnego z Polską, poza paszportem
i pobytem tu, ma twórca hasła „ulica i zagranica” które ma zagwarantować opozycji powrót do władzy?
Przez wiele lat koncepcja Zachodu była realizowana bez zakłóceń. Były zgrzyty, ale bez poważniejszych następstw.
Przełomem stał się rok 2015. Ówczesna ekipa rządząca PO-PSL przegrała wybory z kretesem i do dzisiaj nie może się otrząsnąć. Dla nich był to wypadek przy pracy. Podobnie jak przegrane przez PiS wybory w 2007 roku.
W sumie można nad tym przejść do porządku dziennego.
Na świecie znane są przypadki że jeden układ jest w stanie przetrwać nawet 70 lat, a poszczególne monarchie jeszcze dłużej.
Polski problem polega na działaniu przegranych na szkodę interesu narodowego. To szkodnictwo nie ogranicza się wyłącznie do polityków. Mają za sobą wsparcie mediów, sądownictwa, szerzej wymiaru sprawiedliwości, szeroko pojętej kultury, a także innych obszarów naszego życia codziennego.
Od lat zadaję sobie pytanie dlaczego tak się dzieje?
Częściowo znam odpowiedź. Może nawet wyjaśnia ona wszystko.
W 1989 roku nie doszło do upadku komunizmu w Polsce. On upadł na cztery łapy, a inni powiedzieli że nie było żadnej transformacji ustrojowej, ale wielki przekręt.
Każdy z nas ma swoją wiedzę na ten temat.
Ujawniane dokumenty potwierdzają że wszystko było przemyślane i przygotowane przez fachowców.
Z zewnątrz wyglądało to na spontaniczne działanie.
Zaskoczeniem dla władzy ludowej był rok 1980 i powstanie „Solidarności”. Wówczas sytuację opanowano, ale czasu nie zmarnowano. Do 1988 roku opracowano plan, rozpisano role i w 1989 roku przystąpiono do realizacji.
Do dzisiaj wielu obserwatorów naszego życia politycznego zastanawia się skąd w nim tylu przypadkowych ludzi? Jakich znowu przypadkowych? Byli starannie wybrani i dobrani.
Co ciekawsze, po drodze wprowadzano, skutecznie zresztą, korekty. Ilu takich no nejmów zapałało nagle chęcią powrotu z emigracji i z marszu weszło do elit rządzących? To nie zawsze była emigracja przymusowa po 1981 roku.
Największą kanalią okazał się TW Bolek który zgodził się to wszystko firmować. W sumie to taka wiejska gnida bez zasad. Dawno zabrnął w ślepy zaułek z którego nie potrafi się wycofać. Swojej roli nie odegrał jeszcze do końca albo nie wie jak zejść ze sceny. Nie może znaleźć drogi. Pogubił się całkowicie. Stał się pacynką wykorzystywaną na lokalnych odpustach.
Dowodów na sterowaną transformację aż nadto.
Na czoło wysuwa się lustracja, czyli jej brak. Orędowników jej zaniechania jak mrówków.
Dzisiaj widać jak na dłoni że najbardziej przeciwna lustracji była agentura. Nie wiedzieli że kopie ich teczek były i są w posiadaniu głównie Moskwy i Berlina.
Gremialne niszczenie archiwów służb to też kolejna ściema. Część rozkradziono do prywatnych archiwów, a ważniejsze, na wszelki wypadek kopiowano na mikrofilmach.
Dowodem archiwum Kiszczaka. Znaleźli się spryciarze którym udało się sprzedać dokumenty służb np. do USA.
Nikt nie wie ile takich trefnych dokumentów jest w posiadaniu obcych służb. To oznacza tylko że są haki na czynnych polityków i można skutecznie wpływać na podejmowane przez nich decyzje.
Brzemiennym w skutkach okazał się brak lustracji w wymiarze sprawiedliwości. Sprawca tej skandalicznej decyzji, ówczesny I Prezes SN, robi dzisiaj za autorytet opozycji. Żeby nie owijać sprawy w bawełnę, trzeba przypomnieć że od lustracji uchylił się KK, za sprawą kardynała Glempa.
W takim składzie wszyscy wokół biadolili nad tym co się działo z Polską w pierwszym okresie transformacji ustrojowej, ale na biadoleniu się skończyło. Rozwalono i tak rachityczną gospodarkę, dołożono do tego monstrualne bezrobocie, a nieliczni stali się posiadaczami fortun niemożliwych do osiągnięcia uczciwą pracą, nawet przez pokolenia.
Wszelkie próby pociągnięcia do odpowiedzialności winnych marnotrawienia majątku narodowego spełzły na niczym. Oczywiście za sprawą niezależnych /nie wiadomo od kogo, czy czego/ sądów.
Od prawie 20 lat trwa dyskusja na temat okoliczności przystąpienia Polski do UE.
Chodzi o to czy warunki przyjęcia były dla Polski optymalne czy skrajnie niekorzystne?
Narastającym z upływem czasu problemem jest łamanie przez urzędników unijnych zasad uczestnictwa państw członkowskich w UE. Komisarze unijni oraz TS UE zawłaszczają sobie prawa przyznane w dokumentach traktatowych państwom członkowskim na wyłączność.
Mnie z kolei dziwi dlaczego państwa członkowskie nie protestują skutecznie przeciwko takim praktykom?
Polska w ostatnich kilku latach wielokrotnie pada ofiarą takich praktyk, ale poza jęczeniem nic nie robi w kierunku wprowadzenia skutecznych zmian. Jednocześnie nasze władze przy każdej okazji kategorycznie zaprzeczają że Polska wystąpi z UE.
O czym nie wiemy w tej grze? Czy naprawdę jesteśmy na przegranej pozycji, zgodnie z porzekadłem „jakby się nie kręcić d...a zawsze z tyłu”? Czy ta zachowawcza postawa Polsce się opłaca?
Czy tylko rządzącym?