Koniec marzeń totalniaków?

Tresura odnosi skutek. Gadające głowy w mediach są odporne na wszelką argumentację i konsekwentnie prowadzą swoją nawijkę. Nie będę operował nazwiskami bo to nie ma sensu.
Bawimy się w detektywów, to mogę i ja.
Co kombinuje opozycja? To proste. Od przegranych wyborów zawsze to samo. Jak wrócić do koryta? Sorry, do władzy. Nie chodzi o powrót w kolejnej kadencji, ale w trybie przyspieszonym, za dzień, tydzień, miesiąc. Ma być stosowana wolna amerykanka, zero zasad. Do pomocy trzeba zaprząc ulicę, a jak się da to i zagranicę. Sprzedawczyków mieliśmy w swej historii zawsze.
Koalicja rządząca straciła Senat przez zbytnią pewność siebie.
To nie jest początek nieszczęść. One mają swój początek znacznie wcześniej. 
Senat w obecnych realiach politycznych niewiele może, ale szkodzić zawsze. I póki się da robi to z premedytacją. Dodam, że nie robi tego bezinteresownie. Wobec tego w czyim interesie? Marsjan?
Do czego ma prowadzić ta „misterna” gra? Oczywiste że do przejęcia władzy.
Taką okazją mają być wybory prezydenckie. Okazja nadarza się sama.
Konstytucja i jej przepisy wykonawcze nie są produktem uniwersalnym na tyle żeby uwzględniały wszelkie okoliczności jakie mogą się zdarzyć w życiu. Dodatkowo przepisy nie są na tyle jednoznaczne żeby je stosować z automatu. Zawsze można je interpretować. I tu jest pole do manipulacji.
Walczymy ze skutkami pandemii Covid-19. Pech polega na tym, że w trakcie jej trwania trzeba przeprowadzić wybory prezydenckie, o czym było wiadomo od dawna. Przy całej uniwersalności przepisów ordynacji wyborczej nie przewidziano możliwości głosowania korespondencyjnego chociaż jest to znane i praktykowane w świecie.
I tu pojawiło się pole do popisu dla „hamulcowych”. Cel jest prosty, nie dopuścić do wyborów w nakazanym terminie. Ale co w zamian? Co te główki, a może tylko półgłówki wykombinowały?
Gdyby mieli liczyć tylko na siebie, pole manewru mają niewielkie. Ale od czego „śpiochy”? Wybudzono jednego, w dodatku z przerośniętym ego. Dyzio-marzyciel chciałby zostać marszałkiem, przynajmniej Sejmu. Wystarczy mały hokus-pokus i już. Trudność w tym, że jego szeregi partyjne mają inne zdanie.
Interes wodza jest sprzeczny z opinią pozostałych członków kierownictwa, a także tzw. dołów partyjnych. Oficjalne stanowisko uległo nagle usztywnieniu i kolejne oświadczenie gwarantuje, że jedność koalicji będzie zachowana.
Na tym mógłbym poprzestać, bo dalsze dywagacje stają się bezprzedmiotowe.
Żeby zakończyć ten wątek dodam, że kombinacja z marszałkiem Sejmu miała polegać na odwołaniu marszałek Witek, a w razie zablokowania wyborów prezydenckich, od sierpnia obowiązki prezydenta pełniłby w majestacie prawa marszałek Sejmu. Niestety, sprawa się rypła.
Skoro nie wypalił jeden pomysł, trzeba próbować innych. Na szczęście dla nas te inne nie są lepsze, czy realniejsze.
Najpierw muszą się odbyć wybory. Realnie oceniając, urzędujący prezydent może je wygrać w pierwszej turze. Jest mało prawdopodobne żeby bunt społeczny doprowadził do drugiej tury.
Niczego nie wolno wykluczyć.
Idąc dalej, zanim klamka zapadnie swoje zdanie musi wyrazić Sąd Najwyższy. Po dzisiejszej nominacji trudno mi wyobrazić sobie żeby sędziowie SN przedkładali teraz przekonania polityczne ponad obiektywne przesłanki prawne.
Pozostaje jeszcze ulica i zagranica. Zagranica już się wypowiedziała. Nasza chata z kraja.
A ulica? Jak zawsze, wielka niewiadoma. Rzecz w tym, że vox populi musi być pewny swego, a co do tego mam baardzo duuże wątpliwości. Gdyby wierzyć w opowieści totalniaków, ulice powinny być pełne protestujących, bez względu na obowiązujące ograniczenia epidemiczne.  
Rzadko kto lubi być ośmieszany.



abstynent warunkowy