Koniec wakacji i co dalej?

W świecie rocznic i jubileuszy wszelakich nigdy nie sądziłem, że przyjdzie mi żyć w czasach terroru medialnego.
Mamy pandemię która nie przyniosła gwałtownego przyrostu zachorowań, a tym bardziej zgonów.  Za to doprowadziła do poważnej dezorganizacji gospodarki i życia publicznego.
Na razie obserwujemy skutki doraźne, ale przyjdzie niebawem czas na ocenę skutków długotrwałych. Pesymiści już pytają skąd weźmiemy brakujące w budżecie około 100 mld złotych?
Nie zaliczam się do grona optymistów twierdzących że przez pandemię „przejdziemy suchą nogą”.  Tak dobrze nie ma. Nie żyjemy na Księżycu, wśród państw europejskich również objętych pandemią skutki są już odczuwalne, a to na pewno przełoży się na relacje wzajemne z Polską, zwłaszcza gospodarcze.
W pewnej skali widać to już w ruchu turystycznym i branżach związanych np. transport, zwłaszcza lotniczy.
Doraźnie ratują nas działania osłonowe podejmowane przez rząd, ale to nie jest wieczne. Rząd już obwieścił, że drugiego lockdownu nasza gospodarka nie jest w stanie znieść.
Obiecana pomoc UE jest na wodzie pisana. Ciągle brak konkretów. Nie wiadomo kiedy ta pomoc nadejdzie. W jakiej wysokości i na jakich warunkach?
Biurokracja UE nie spieszy się. Oni mają zagwarantowane pensje, a inni niech sobie radzą.
 

W tej sytuacji w przestrzeni medialnej zajmujemy się sprawami może mniej istotnymi.
Zależy jak na to patrzeć. Faktem pozostaje że jest ich sporo.
Przykład pierwszy z brzegu to zapowiadana restrukturyzacja rządu premiera MM.
Intencja jak najbardziej słuszna, tylko co się za tym kryje? Według deklaracji samego premiera oraz prezesa PiS chodzi o zredukowanie liczby ministerstw w rządzie. W praktyce oznacza to ograniczenie stanu posiadania partii tworzących Zjednoczoną Prawicę. Ani Gowin, ani ZZ nie są skłonni zrezygnować z tego co dotychczas wyrwali. Przy usztywnieniu stanowisk grozi to wcześniejszymi wyborami parlamentarnymi. Widać jaka to w praktyce „dobra zmiana”.
Wszystko się chyba dobrze /dla koalicji/ skończy, bo w obecnym układzie, zarówno partia Gowina jak i ZZ, są pozbawione dotacji które w całości należą się PiS. Pozostawione same sobie szybko „zmarłyby z głodu” i zniknęłyby ze sceny politycznej.
 

Poza redukcją ilości ministerstw nic nie słyszałem ilu pracowników „zwijanych” ministerstw dostanie wypowiedzenie? A ilu zostanie wchłoniętych  przez te które się ostaną?
Skutki ewentualnej restrukturyzacji /o ile dojdzie do skutku/ będą widoczne za rok, dwa, albo i później.
To wymaga wielu zmian w dotychczasowym porządku prawnym. Pewne jest że statystyczny Kowalski niewiele, albo nic z tego miał nie będzie. Jak zawsze.
 

Od kilku miesięcy panuje głucha cisza wobec osoby prezesa NIK. Wydaje mi się że wobec powtarzających się informacji o niegospodarności w poszczególnych ministerstwach NIK powinien wkroczyć do akcji i rozwiewać wątpliwości. O konsekwencjach nie wspominam, bo raporty NIK to jedno, a wyciąganie wniosków z nich to drugie.
 

To są sprawy ważne, ale mnie doskwiera bardziej postępująca anarchizacja życia publicznego.
Nie będę odkrywczy jeśli za to będę winił głównie aktyw LGBT z jednej strony, ale z drugiej MSWiA.
Jak wielu z nas zastanawiam się jakie są przyczyny tolerancyjności policji, prokuratury i sądów, wobec notorycznego naruszania prawa. Nie sądzę, że tylko poprawność polityczna odbiera decydentom rozum.
W swej naiwności uważałem, że PESEL jednoznacznie identyfikuje każdego obywatela III RP. Tymczasem okazuje się że ględzenie cwaniaka o ksywie Margot ma niezwykłą moc sprawczą.
 

Kiedyś nie przywiązywałem do tego większej wagi, ale po 2015 roku zauważyłem pewien prosty mechanizm. Wystarczy parę razy pokazać się w tv w programie „gadające głowy”, zabrać w sposób zauważalny głos i ma się zapewniony etat w dobrej zmianie. Przykładów aż nadto.
W ten sposób można jeszcze długo.
 

Problem większości z nas polega na tym, że widzimy to co chcemy widzieć, a nie to co mamy przed sobą. Szutowski jest cwańszy niż to się wielu wydaje. Może już po najbliższych wyborach parlamentarnych załapie się do Brukseli, a może na początek tylko do Sejmu?
Nie pierwszy i na pewno nie ostatni.
Tak się złożyło że wokół tego wątku trwa ciekawa dysputa tu
http://pink-panther.szkolanawigatorow.pl/ksiazki-dla-dzieci-i-komunizm-reaktywacja-czyli-obrona-margota-psie-serce-i-ilia-iwanow
 

Pomiędzy tym wszystkim przewija się problem trudny, na pierwszy rzut oka, do jednoznacznego rozstrzygnięcia: które problemy pojawiają się „spontanicznie”? które są wrzutami z zewnątrz,
a które są realizowane na zlecenie rządzących, czyli typowe „odwracacze uwagi”?
To ostatnie a propos „desantu” niemieckiego LBGT w Słubicach. Czy polska policja nie była w stanie temu przeciwdziałać, czy takie było zapotrzebowanie?
Temat z dzisiejszego dnia to „posiedzenie” klimatologów na jezdni ul. Świętokrzyskiej w Warszawie. Awaria Czajki ich nie interesuje, bo to za daleko od centrum Warszawy.
Rząd i jego agendy dbają jedynie o przekaz medialny i często nietrafione komentarze. 

Tak im pasuje.