Na co stać PSL?

 

W otaczającym nas chaosie, nie tylko medialnym, warto poświęcić nieco uwagi partii która uwielbia siedzenie okrakiem na barykadzie /może bardziej na płocie/. Jest to pozycja wyjątkowo niewygodna. Tak jest i teraz, za sprawą prezesa K-K.
Uwaga zasadnicza dotyczy twierdzenia że PSL jest partią wiejską, czy wprost chłopską.
To poważne nadużycie medialne. Obecny prezes i jego poprzednicy, cała wierchuszka działaczy, wieś traktują wyłącznie jako swój matecznik. Gorzej jeśli pada pytanie co konkretnie dla tej wsi zrobili?
Po ogłoszeniu wyników wyborów parlamentarnych trwały targi o skład koalicji rządzącej.
Formalnie wybory wygrał PiS, ale nie był w stanie skupić wokół siebie wymaganej większości 231 posłów /ten element coraz częściej jest zamilczany w dyspucie medialnej/.
Koalicję utworzyła KO kierowana przez DT /KO zebrała sama aż 157 mandatów/, do której dołączyli posłowie Trzeciej Drogi /Polska 2050, PSL/ i Lewicy. Razem mają 246 posłów.
W tym układzie wystarczy wyjście PSL i koalicji nie ma. Póki co jest to tylko pobożne życzenie. Dlaczego?
Przypomnę jeszcze że ta „demokratyczna” większość nie pozwoliła na wybór wicemarszałka Sejmu z PiS! Motywacja jest prosta niczym konstrukcja cepa. Nie bo nie. Są pytania?
Minione 8 lat to rządy ZP. Pozostałe formacje były w opozycji przymusowej albo dobrowolnej.
Po dojściu do władzy 13 grudnia 2023 doszli do wniosku że muszą wziąć odwet za lata odstawienia od fruktów. Można dyskutować czy był to pomysł autorski czy narzucony z zewnątrz?
Chęć zemsty, za wszelką cenę, przysłoniła rządzącym zdrowy rozsądek.
Doskonale widzą w jakim kierunku zmierza Polska pod rządami DT. Wiedzą też że wyjście PSL z tej koalicji zakończy rządy koalicji 13 grudnia. Dlaczego więc tego nie zrobią?
Odpowiedzi nie ma bo być nie może. Można tylko dywagować o przyczynach.
PSL nigdy nie stanowił realnej, liczącej się siły politycznej. Zawsze był tzw. przystawką.
Jeśli przekraczali próg wyborczy mieścili się w przedziale maksimum 10-15%. To jednak wystarczało że od ich głosów zależała taka czy inna koalicja. Tak było przez lata.
Potknęli się raz gdy do wyborów poszli jako koalicja i przelicytowali. Nie przekroczyli wówczas progu wyborczego. Teraz startowali razem z Polska 2050 i uzyskali 63 mandaty co stanowi 13,7% składu Izby, a samodzielnie 6,73% i 31 mandatów. W zamian dostali stanowisko wicepremiera-ministra obrony narodowej, ministra rolnictwa, ministra infrastruktury, ministra rozwoju i technologii oraz kilku wiceministrów. O pomniejszych fuchach w radach nadzorczych i spółkach SP nie wspomnę.
Jest więc czego pilnować.
Z każdym dniem PSL zdaje sobie sprawę że ich udział w realnym rządzeniu jest iluzoryczny. Dlatego co jakiś czas wywijają fikołki żeby zaznaczyć swą obecność w koalicji.
Za plecami ministra jest wiceminister, zaufany DT i on faktycznie dyryguje resortem.
Najbardziej uwidoczniło się to w resorcie obrony narodowej /wiceminister Tomczyk z KO/.
K-K absolutnie nie nadaje się do udziału w brudnej grze politycznej jaką prowadzi Tusk.
Coraz częściej dochodzą słuchy że w koalicji wrze. Nasilają się konflikty głównie za sprawą posłów lewicy. Ich interesują wyłącznie sprawy ideologiczne i dla nich poświęcą wszystko. Dla realizacji tych celów pójdą na wojnę z każdym. Teraz takim gorącym tematem jest aborcja, ale nie zapominajmy o szaleństwach jakie mają miejsce w ministerstwie edukacji kierowanym przez lewaczkę Nowacką.
To co tam się dzieje można porównać z rewolucją hunwejbinów.
Nieczytelnych sytuacji jest więcej. Dotyczą również tarć wewnątrz Trzeciej Drogi.
Nie znam jeszcze szczegółów, ale nie sądzę żeby wczorajsze posiedzenie RN PSL było poświęcone organizacji tegorocznych dożynek Kosiniak-Kamysz zapowiedział projekt ustawy: Zatrzymanie rewolucji lewackiej czy prawackiej (msn.com)
Ile afrontów może znieść PSL?
Kurczowe trzymanie się stołków może przynieść opłakane skutki dla przyszłości partii. Chyba że przyjmują że wkrótce istnienie jakiejkolwiek partii nie będzie miało najmniejszego znaczenia.
Taki jest docelowy kurs polityki DT.
Hołownia uczestniczy w grze politycznej której sensu do końca nie rozumie. Jest nowicjuszem w dużej polityce, w dodatku mało pojętnym. Co chwila podkłada się Tuskowi. Zdaje sobie przy tym sprawę z tego że jego szanse na kandydowanie w najbliższych wyborach prezydenckich niepokojąco maleją.
Na to stanowisko rośnie apetyt DT.
O Tusku szkoda mi pisać bo nic dobrego o nim nie powiem, a jego krytyką zajmują się wszyscy.
Jedyne co potrafi to wściekać się. Taka jest wieść gminna. A jaka jest prawda? Pali mu się grunt pod nogami i nie zdziwię się jeśli do jesieni ewakuuje się swoim zwyczajem, nie tyle do szafy, co na ciepłą posadkę np. w Brukseli. Na ile to realne? Wszystko zależy od oceny jego pracy na rzecz Niemiec przez mocodawców. Z tym się nie kryje.
Powodów do obaw mu nie brakuje. Kilka miesięcy rządów wystarczyło żeby zebrać dowody na postawienie przed Trybunałem Stanu. Są też powody do postawienia przed sądem powszechnym. Bardzo szybko słabnie jego pozycja międzynarodowa. Chełpił się niedawno swoimi możliwościami w Brukseli, a okazuje się że Polska nie otrzyma żadnego stanowiska komisarza.
Kłopotów narobiło mu ministerstwo sprawiedliwości, nagłaśniając sprawę aresztowania posła PiS Romanowskiego. Na podwórku krajowym zanotował wtopę w Sejmie gdzie padła sztandarowa dla lewicy ustawa antyaborcyjna.
Można tak długo jeszcze.
Wiele wskazuje że ten rząd będzie przeżywał trudne dni do wyborów prezydenckich w USA.
Nowego prezydenta jeszcze nie wybrano, a chłopiec w krótkich spodenkach już dał o sobie znać w USA i to z tej gorszej strony. Jeśli wybory wygra Trump to Tusk raczej nie może liczyc na dobrą współpracę. Stratni będziemy oczywiście my, Polacy.
Na koniec tych rozważań trzeba postawić pytanie jakie są realne szanse na zawiązanie nowej koalicji gdyby PSL wyszedł z obecnej, koalicji 13 grudnia? Warunek podstawowy, musi dojść do rozmów między K-K i JK. W rozmowach musi dojść do kompromisu, bez stawiania warunków zaporowych. Najważniejsza powinna być szybka neutralizacja szkód poczynionych przez rząd DT.
Wiele wskazuje że w tym roku kanikuły dla polityków nie będzie.