Prekampania – jak to ugryźć?

 

Ostatnie dni obfitują w niespodzianki i to sporego kalibru.
Może wnioskowanie byłoby właściwsze gdyby w opisie przyjęto następstwo zdarzeń.
Niewątpliwie tematem wiodącym jest nadchodząca kampania wyborcza przed wiosennymi wyborami prezydenta RP. Kampania której oficjalnie jeszcze nie ma, ale jak widać potencjalnym kandydatom to nie przeszkadza. Szczegół polega na tym że „niewidzialna ręka rynku” dba żeby w wyścigu nie znalazło się zbyt wielu uczestników. Nie doszliśmy jeszcze do sytuacji że „właściwy” kandydat ma wyłożoną dywanem drogę do fotela prezydenckiego.
Wzorce wschodnie to dopiero przyszłość.
Ograniczenie konkurencji to co innego.
Na dzisiaj takim bezspornym wybrańcem rządzących jest aktualny prezydent m.st. Warszawy.
On wszystko może, zwłaszcza prowadzić swoją kampanię wyborczą w całej Polsce i w godzinach pracy, w dodatku z wykorzystaniem przywilejów przypisanych do zajmowanego stanowiska.
W tym samym czasie prorządowe media żądają od kandydata prawicy ustąpienia z zajmowanego stanowiska itd. Najlepiej by było gdyby już zrezygnował z kandydowania.
Obserwatorzy prekampanii /bo tak nazwano to co teraz się dzieje/ https://konkret24.tvn24.pl/polityka/wybory-2025-nie-ma-kampanii-a-juz-jezdza-po-polsce-oto-dlaczego-moga-st8199833 mają sporą bekę obserwując zmasowany atak mediów, nie tylko polskojęzycznych, na kandydata prawicy,
Ile przy okazji można się nauczyć! Właściwie to określenie na wyrost. Te chamskie, a raczej prymitywne metody są znane od lat. Przyzwyczajono nas do nich.
Na razie hitem jest "polowanie z nagonką". "Trójka murarska" znanej stacji prowokuje Nawrockiego, jeden zadaje namolnie pytania, drugi podtyka Nawrockiemu mikrofon, a trzeci z boku "obiektywnie filmuje. Może tym razem się uda? Będzie setka!
Tak naprawdę to o wiele ciekawsza jest wojna podjazdowa prowadzona wobec konkurentów tego który powinien wygrać.
Ostatnio ofiarą tych gierek padł rotacyjny marszałek. Historycznie rzecz ujmując o fotel prezydenta RP ubiega się ponownie, a więc recydywista. W pierwszym podejściu traktowany jako ciekawostka przyrodnicza, chociaż z rokującym wynikiem. Teraz już uważany za jednego z poważnych kandydatów. Słaby gracz, ale postanowiono go nie lekceważyć. Zastosowano wobec niego starą ale wypróbowaną metodę.
Został podpięty pod aferę wokół prywatnej uczelni wyższej, znanej jako Colegium Humanum.
Aferę rozpętał Newsweek https://www.newsweek.pl/polska/polityka/szymon-holownia-studiowal-na-collegium-humanum-rektor-uczelni-lubil-sie-nim-chwalic/w22rqdd
Wezwany do tablicy rotacyjny „szczerze” wszystkiemu zaprzecza, co nie powinno budzić cienia wątpliwości. Dzisiaj buńczucznie grozi że będzie pozywał do sądu. Tylko jeszcze nie wiadomo kogo i za co? Przy okazji podpadł Bodnarowi https://wiadomosci.radiozet.pl/polska/bodnar-krytykuje-holownie-oburzajace-i-absolutnie-niedopuszczalne
Dzisiaj nie wiadomo jeszcze dlaczego /przynajmniej ja nie wiem/ aferę wywołano właśnie teraz?
Z wypowiedzi dziennikarzy dowiaduję się że wokół sprawy jedni chodzą już blisko trzy lata, a inni blisko rok. Mają więc ugruntowany materiał dowodowy i groźby rotacyjnego puszczają mimo uszu.
Czego więc możemy oczekiwać?
W związku ze śledztwem prokuratura postawiła już sporo zarzutów i to kilkudziesięciu osobom.
Znający bliżej sprawę twierdzą że najlepsze dopiero przed nami. Co ciekawe, w sprawę „umoczeni” są ludzie z PiS i obecnie rządzących, a więc jest swego rodzaju równowaga.
Smród roznosi się wokół. Jak to zostanie rozegrane dalej?
Żeby nikomu nie sprawiać przykrości prokuratura uruchamia inne kierunki i tu ofiarami padają ludzie lewicy, celebryci i kiedyś związani z obecną władzą. Padają konkretne nazwiska, a przy tym wzrasta ich nieznajomość w elitach obecnej władzy.
Palikot ze swoimi problemami pozostaje samotny jak palec. Do towarzystwa ma celebrytę z TVN.
Sąd nie chce stosować wobec nich taryfy ulgowej. Okazuje się że z Palikota kiepski biznesmen, podobnie jak słaby polityk.
Ciekawym przypadkiem stał się Olejniczak, kilka lat temu nawet szef lewicy /SLD/. https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Olejniczak
Po zmianie władzy w 2015 roku odszedł z polityki i słuch po nim zaginął. Zaczął robić karierę w biznesie. Teraz nikt z polityków lewicy nie przyznaje się do niego.
Polityka i biznes nie wszystkim służy. Świadczą o tym kolejne ujawniane afery.
Olejniczak ma problemy prawne które nie wiadomo czym dla niego się skończą. https://www.bankier.pl/wiadomosc/Zarzuty-dla-Wojciecha-Olejniczaka-Chodzi-o-dzialanie-na-szkode-Alior-Banku-i-Zaklady-Miesne-Kania-8853384.html

Jeszcze nie wszyscy chętni zgłosili swój akces do udziału w wyborach.
Realnie trzeba ocenić że będą stanowili tło dla tych najmocniejszych. Jednak potencjalnie zainteresowani uważają że nie jest to działanie bezproduktywne. To okazja do autopromocji siebie
i środowiska z którego mają kandydować.
Według stanu na dzień dzisiejszy ciekawie zapowiada się start marszałka rotacyjnego.
Niby nie uczestniczy w prekampanii, ale można go zobaczyć przy różnych okazjach gdy zabiera głos, oceniając konkurentów. To może być przyczyną zainteresowania jego osobą ze strony mediów.
Rotacyjny zapomina że podobnie jak żona Cezara powinien być poza wszelkimi podejrzeniami.
Skoro domaga się równych szans dla wszystkich uczestników-kandydatów do urzędu prezydenta RP powinien, z chwilą oficjalnego rozpoczęcia kampanii wyborczej wziąć przynajmniej bezpłatny urlop. Póki co jego deklaracje brzmią co najmniej kabaretowo.
Jakim cudem przewodniczący Polska 2050, wchodzącej w skład Trzeciej Drogi reprezentowanej w parlamencie i w rządzie DT może być kandydatem niezależnym? Czy zwala to na karb tego że jest tylko maturzystą i może mylić pojęcia podstawowe? Może jednak stoi za tym tylko jego tupet? 

Poważnie o wyborach prezydenckich anno 2025

 

Pojawiają się oficjalni kandydaci do wyścigu o zasiedlenie Pałacu Prezydenckiego, a właściwie Namiestnikowskiego. https://pl.wikipedia.org/wiki/Pałac_Prezydencki_w_Warszawie
Wyścig będzie coraz ciekawszy gdy pojawią się kolejni kandydaci, a także gdy zostanie podany do wiadomości ogółu oficjalny komunikat o terminie wyborów prezydenta RP.
Póki co mamy do czynienia z czymś o czym prawo milczy, mianowicie z prekampanią w której brylowali prezydent m.st. Warszawy i minister rządu DT.
To powoduje powtarzające się pytanie kto płaci za te mityngi? Jaka jest podstawa prawna tego finansowania? Jak się do tego ustosunkuje PKW? Czy prekampania będzie kontynuowana?
Marszałek Sejmu zapowiedział że oficjalna kampania wyborcza rozpocznie się 8 stycznia 2025 roku.
Moim zdaniem, ciekawsze jest pytanie czy ogłoszony dzisiaj kandydat dotrwa do wyborów które odbędą się prawdopodobnie w maju 2025?
Tych ciekawych pytań jest znacznie więcej.
Z kręgów koalicji 13 grudnia padają już teraz sugestie o możliwych rozwiązaniach gdy nie dojdzie do zaprzysiężenia nowego prezydenta. Dlaczego mogłoby nie dojść? O tym potem.
Zagalopował się zwłaszcza jeden z kandydatów w wyścigu, obecny marszałek Sejmu, który oświadczył, że w takiej sytuacji, zgodnie z ustawą, będzie pełnił obowiązki prezydenta RP.
Czy taki chłopiec w krótkich spodenkach powinien w ogóle kandydować?
Sam jestem ciekaw jaki będzie odbiór społeczny poszczególnych kandydatów?
Kto z nich potrafi przekonać do siebie i swojego programu wymagane 50% + 1 głosujących?
Zanim do tego dojdzie środowisko popierające kandydata PO zajmuje się szkalowaniem konkurencji.
Na razie swoje zainteresowanie ograniczają do /jeszcze nie zgłoszonej oficjalnie/ kandydatury prezesa IPN. Zainteresowanie, to zbyt mocno powiedziane. Bojówki PO szkalują kandydata ZP.
Teraz dużo będzie zależało od reakcji pomawianego.
Moim zdaniem, nie wolno stosować taryfy ulgowej. Zło trzeba tępić w zarodku.
Dlatego wykonawców tej brudnej roboty trzeba pozwać do sądu, nie czekając na uruchomienie trybu wyborczego. Przy tym żądać znaczących kar, zwłaszcza finansowych, za naruszenie dóbr osobistych. To daje możliwość odwołania od niekorzystnego wyroku w pierwszej instancji.
Tego nie należy wykluczać.
Rozważania o szansach kandydata prawicy trzeba zacząć od tego kto będzie tworzył sztab wyborczy i pokieruje przebiegiem kampanii wyborczej kandydata?
W dalszej kolejności znaczący będzie odbiór społeczny programu wyborczego kandydata, jego odniesienie się do sytuacji bieżącej i propozycje działań po wygraniu wyborów.
Moim zdaniem, nie można bezkrytycznie przyjmować że w wyborach będzie liczyło się jedynie dwóch kandydatów, czyli Trzaskowski i Nawrocki. Po pierwsze nie wiemy kto ostatecznie zostanie zgłoszony, a po drugie, nie można nikomu odbierać szans już na starcie.
O szansach poszczególnych kandydatów będzie również decydował udział w bieżącej polityce firmowanej przez koalicję 13 grudnia.
Końcowy efekt tych analiz da odpowiedź na pytanie czy będziemy uczestnikami dwuetapowego głosowania, czy wszystko rozstrzygnie się w pierwszej turze?
Jak wybraniec przysłuży się Polsce przekonamy się później.
W podsumowaniu taka myśl.
Z chwilą uruchomienia kampanii wyborczej decyzja zostaje w rękach i nogach wyborców.
Teoretycznie tak. Ale ... Dlaczego posłańcy Trumpa rozmawiali tylko z Trzaskowskim?
Dlaczego, a może na jakiej podstawie Soros-junior „namaścił” tegoż?
Nie będzie potrzeba żadnych cudów nad urną wyborczą?
Po co więc ten cały cyrk skoro wszystko już ustalone?
Skoro zaczepiłem prezydenta-elekta to polecam zapoznanie się z tym tekstem https://niepoprawni.pl/blog/jacek-km/gabinet-trumpa-i-przygotowania-do-kontrrewolucji
O czym powinniśmy pamiętać? W przygotowywanym składzie rządu Trumpa jest zbyt dużo /jak dla mnie/ sympatyków górali ze Wzgórz Golan. Ich sympatie nie są związane z Polską. W tle jest też sprawa Act 447. 
Poczekamy, zobaczymy. 

W czyim interesie?

 

Przysłuchuję się dyskusji po Święcie Niepodległości i dochodzę do wniosku że długotrwałe pranie mózgów społeczeństwa robi swoje.
Pierwsze skojarzenie, wielu dyskutantom wszystko, jak w starym dowcipie, kojarzy się z d...pą.
Hasłem wiodącym jest suwerenność którą każdy rozumie po swojemu. Większość nie chce lub nie potrafi zrozumieć że w dzisiejszych realiach jest to pojęcie bardzo umowne.
Co to jest ta suwerenność? https://pl.wikipedia.org/wiki/Suwerenność
Nawet po powierzchownym zapoznaniu się z treścią widać rozbieżność między teorią i praktyką.
W dyskusji widać jak na dłoni skutki terroru medialnego.
Z logicznego rozumowania wynika coś innego niż z narracji narzuconej przez KE i nie tylko.
Polska jest niewielką częścią Europy, a Europa z kolei jest małą częścią globu. Podobnie jest z liczbą ludności. Dlaczego więc przedstawiciele Europy próbują narzucić światu swoje poglądy na otaczającą rzeczywistość? Wiedzą lepiej?
Większość jest gdzie indziej, choćby w Azji. Tymczasem Europa stara się narzucić światu swoje rozumienie co jest dobre, a co złe. Tylko dla kogo?
Do stycznia 2025 roku, a ściślej do zaprzysiężenia prezydenta-elekta Donalda Trumpa, będziemy oczekiwali kierunku zmian w jakie pójdzie polityka gospodarcza USA. Co do faktu nie ma wątpliwości. Póki co słyszę że USA wypowiedzą udział w porozumieniu klimatycznym https://www.bankier.pl/wiadomosc/Trump-zamierza-wycofac-USA-z-porozumienia-paryskiego-w-sprawie-klimatu-8842579.html
Niespodzianek ma być więcej, ale wszystko w swoim czasie.
Na dzisiaj piorunujące wrażenie robi to https://magazynier.szkolanawigatorow.pl/wybrani-czyli-kto-wygral-wybory-06-11-2024-po-drugiej-stronie-oceanu#377052
Ile w tym prawdy, a ile pobożnego życzenia?
Dzisiejsza narracja w USA idzie w podobnym kierunku jak w Polsce po wyborach 2023, czyli wszystkiemu winni są poprzednicy.
Doskonale wiemy że nie jest to takie jednoznaczne. Ważniejsze jest co zrobić teraz żeby trend utrzymać?
Znowu odwołam się do tekstu Coryllusa https://gabriel-maciejewski.szkolanawigatorow.pl/zakon-krzyzacki-i-pis-podobienstwa-i-roznice
Jest już ciąg dalszy.
Z moich obserwacji otoczenia wynika że musimy zdrowo oberwać po grzbiecie, a może bardziej po kieszeni, żeby pewne prawdy oczywiste do nas dotarły.
Jednak dalej pozostanie bez odpowiedzi pytanie co z tym zrobić?
Coraz więcej ludzi, nie tylko w Polsce, zdaje sobie sprawę z tego że wskutek nie do końca przemyślanych decyzji KE brniemy w ślepą uliczkę. Nieszczęście polega na tym że nasi włodarze, dla własnej wygody i politycznych korzyści, nie mają zamiaru przeciwstawić się tym kretynizmom.
Jaka była praprzyczyna tych decyzji?
Można przyjąć że niejedna.
Osobiście stawiam na pierwszym miejscu pazerność światowej finansjery dla której ich konta bankowe od pewnego momentu stały się jedynie zbiorem cyferek w którym ważne jest gdzie stoi przecinek. 
Z jednej strony dążenie do maksymalizacji zysków, a z drugiej optymalizacja kosztów.
Jak pogodzić jedno z drugim? Przecież to eksperyment na żywym organizmie.
Początkowo efekty osiągano poprzez wdrażanie postępu technicznego i technologicznego.
W dalszej kolejności zmierzano do obniżenia kosztów produkcji. W krajach uprzemysłowionych było to utrudnione, a na pewnym etapie już nierealne.
Wyjściem było przenoszenie zakładów produkcyjnych do krajów gdzie siła robocza jest tania, a ograniczenia prawne w zakresie warunków środowiskowych były niewielkie, a wręcz żadne.
Załamanie tego trendu nastąpiło w trakcie pandemii covid-19. Nastąpiło zerwanie łańcuchów dostaw. Wówczas przyszło otrzeźwienie. Reakcją jest powrót produkcji newralgicznych asortymentów do Europy i USA. Niestety, to trwa i nie odbywa się bezboleśnie.
Drugim kierunkiem jest troska o środowisko naturalne człowieka. Za tym idą kolejne ograniczenia w procesie produkcji i życiu codziennym.
Szczegół polega na tym że o to środowisko naturalne walczą politycy europejscy a w mniejszym stopniu, czy wprost wcale, politycy na pozostałych kontynentach.
Deklaracje to nie to samo co konkretne rozwiązania stosowane w życiu codziennym.
W ten sposób Europa skazuje się na samounicestwienie.
Z ciekawością będę czekał na reakcję KE na zapowiadane decyzje prezydenta-elekta w sprawie odstąpienia USA od paktu klimatycznego. Czy KE zdobędzie się na krok wstecz? Byłoby to w interesie państw członkowskich UE.
Nawiasem mówiąc powinniśmy uważnie przyglądać się poczynaniom, nie tyle samej KE, co w szczególności Niemiec. Nie chodzi tylko o utrudnianie naszego rozwoju gospodarczego, ale o działania na rynku wewnętrznym Niemiec. Na chaos w gospodarce nakłada się konflikt wewnątrz koalicji rządowej. Jest tylko kwestią czasu kiedy zapadnie decyzja o rozpisaniu przedterminowych wyborów.
Z jednej strony Niemcy likwidują u siebie energetykę jądrową, a z drugiej pozostają przy wykorzystaniu tejże energetyki opartej o spalanie węgla brunatnego. Nie przeszkadza im w tym tzw. ślad węglowy https://pl.wikipedia.org/wiki/Ślad_węglowy .
Po komplikacjach wokół NS1 i NS2 zamieszanie jest totalne. Pogłębia je tzw. Zielony Ład.
Pomysł został uruchomiony publicznie pod koniec 2019 roku. https://pl.wikipedia.org/wiki/Europejski_Zielony_Ład
Głupota, a może zamierzone działanie naszych włodarzy polega na potulnym powielaniu tych kretynizmów.
Po wyborach w USA prezydent-elekt zapowiada wycofanie się USA z dotychczasowych ustaleń w kwestii polityki klimatycznej. Oznacza to obniżenie kosztów produkcji w USA. W konsekwencji produkty amerykańskie staną się konkurencyjne w stosunku do produkcji pochodzącej z Europy.
USA zamierzają zwiększyć wydobycie kopalin z przeznaczeniem na eksport. Ich odbiorcą, głównie gazu, chce być Europa.
Jak napisałem wyżej jest nikła nadzieja że zapowiedzi płynące z USA zmuszą KE do wycofania się z wielu pomysłów pogrążających gospodarkę europejską. Można tylko zapytać czy zdążą?
To co się dzieje dotychczas można skwitować krótko „zanim gruby schudnie, chudego dawno wyniosą nogami do przodu”.
Ironia polega na tym że nasi rządzący doskonale zdają sobie sprawę z tego że ich polityka gospodarcza doprowadzi do tego że nie dotrwają do końca kadencji, ale dla koalicji ważniejsze są sprawy ideologiczne, obowiązek realizacji partyjnych, a może i osobistych idee fixe.
Nieszczęścia chodzą parami.
Europa przeżywa narastający kryzys gospodarczy, a Niemcy, Francja i Hiszpania, dodatkowo kryzys polityczny. Trwają gorączkowe próby wybrnięcia z kłopotów wzmacnianych jeszcze perspektywą zmian w relacjach z USA.
Czy za taką próbę traktować podpisanie umowy handlowej z Mercosur? https://pl.wikipedia.org/wiki/Mercosur
Prace nad tym prowadzono od 2019 roku. Nie wszystkie kraje UE podchodzą do tego pomysłu z entuzjazmem. https://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/1421679,porozumienie-z-mercosur-firmy-licza-na-zdobycie-nowych-rynkow.html
Chcą na tym skorzystać Niemcy, zwiększając swój eksport zwłaszcza produktów przemysłu motoryzacyjnego.
Jednak jest spora grupa oponentów, z Francją na czele. https://www.farmer.pl/fakty/unia-europejska/ue-szykuje-sie-do-szybkiego-zatwierdzenia-umowy-z-blokiem-mercosur,145900.html
Moim zdaniem sam pomysł wskazuje na zidiocenie polityków UE. Wdrożenie umowy ma w założeniu doprowadzić do marginalizacji rolnictwa europejskiego.
Udział sektora rolnego w PKB państw Europy opisany jest tu https://forsal.pl/gospodarka/pkb/artykuly/8973955,jak-duze-znaczenie-ma-rolnictwo-dla-gospodarek-europy-wyrazny-trend-.html
Rolnictwo i przemysł spożywczy oraz związane z nimi usługi zapewniają ponad 44 mln miejsc pracy w UE, a w samym sektorze rolnym pracuje 20 mln osób.
Obecnie zatrudnienie w rolnictwie zadeklarowane jest przez 8,4% ogółu pracujących, według danych GUS na podstawie BAEL – „Polska w liczbach 2022”. W porównaniu do innych sektorów jest to bardzo niewiele, przykładowo w usługach zatrudnione jest aż 60,3%, 30,7% w przemyśle.
Czy można nad tym przejść do porządku dziennego? Według mnie nie.
Przemawia za tym wiele argumentów. Powołam się na jeden który już był ćwiczony w praktyce.
Chodzi o zerwanie łańcucha dostaw podczas pandemii covid-19.
Jak KE zapewni dostawy żywności dla Europy w podobnej sytuacji?
W Polsce, w perspektywie mamy problem z wejściem na rynek europejski rolnictwa ukraińskiego.
Skala produkcji i odstępstwa od wymagań obowiązujących rolnictwo UE spowoduje upadek rolnictwa w tejże UE i oczywiście w Polsce. Jak to zostanie rozwiązane w negocjacjach Ukrainy o przystąpienie do UE?
Jak długo da się wyżyć z ideologii i idee fixe?
To wszystko ma się odbywać w ramach eksperymentu na żywym organizmie.
Kto samodzielnie myśli łatwo wykaże czym to się skończy. Nie pomoże wówczas usunięcie z naszego życia tych szajbusów. Podobnie jak pociągnięcie ich do odpowiedzialności karnej.
To ostatnie to absolutna abstrakcja.
Wątpliwym pocieszeniem jest że nie ma pełnych analiz jak te pomysły wpłyną na całokształt gospodarki UE w perspektywie lat. Utopiści widzą tylko cel i nie interesują ich skutki.
Niestety, protesty społeczne są dzisiaj za słabe żeby zablokować realizację pomysłów polityków którzy też są sterowani.

Refleksje po Marszu Niepodległości 2024

 

Za nami obchody Święta Niepodległości.
Refleksje są różne. Trudno się dziwić.
Co do faktów to Marsz w Warszawie po pierwsze należał do najliczniejszych w swej historii.
Po drugie, udało się uniknąć prowokacji, co nie znaczy że nie było takiego zagrożenia.
Internauci przedstawili dowody. Po trzecie, były próby prowokacji, ale na szczęście bezskuteczne.
Mnie zainteresowało coś innego. Związane jest to z trwającą za miedzą wojną na Ukrainie.
Faktem niekwestionowanym jest udzielana przez Polskę wieloraka pomoc. Ostatnio wielu Polaków zżyma się na to że Ukraina jest przesadnie powściągliwa w okazywaniu nam swej wdzięczności za okazywaną pomoc.
Kto, poza Polską robi dla nich więcej? Jak to oceniać? Może jest kłopot z przekazem medialnym? Częściowo zgadzam się że jest różnica w ocenie na poziomie międzyludzkim, a na poziomie międzyrządowym. Ten drugi przekaz jest od jakiegoś czasu całkowicie niespójny.
Nie wiem z czego on wynika. Komuś całkowicie pomyliły się role, albo ja już niczego nie rozumiem. Prezydent Ukrainy zachowuje się jakby był pępkiem świata. Tymczasem jest tylko petentem którego nie wszyscy wielcy tego świata traktują poważnie.
Polska i Polacy okazali wszelką możliwą pomoc w godzinie próby. Poza nami, liczącą się pomoc okazały USA i Wlk. Brytania. Z pozostałymi było i jest różnie. Zełenski gdy zorientował się że więcej z Polski nie wyciśnie, zaczął traktować nas z buta. Swoją miłość i uwielbienie przeniósł na Niemcy. Ważniejsze stały się deklaracje niż realna pomoc.
Można się dalej grzebać w szczegółach, ale przed Ukrainą stają inne problemy.
Proszę zauważyć że Ukraińcy konsekwentnie nas prowokują i ciągle robią to bezkarnie.
Najświeższy przykład https://dorzeczy.pl/opinie/655552/pomnik-szuchewycza-zgorzelski-bylismy-zbyt-latwowierni.html
Wcześniej nie było lepiej. Można dywagować dlaczego tak się dzieje, ale nie wypada mi wytykać palcem winnych.
Czy to tylko sprawa naiwności naszych rządców? Może są inne przyczyny?
Przychodząc Ukrainie z pomocą zapomnieliśmy o prostej prawdzie że wojna kiedyś się skończy.
Tylko nie wiadomo czym. Dzisiaj dalej nie wiadomo, ale zasadniczo zmieniają się okoliczności w jakich może być kontynuowana.
Największe zainteresowanie wzbudza stanowisko prezydenta-elekta Donalda Trumpa.
Czy podtrzyma swoje stanowisko wygłaszane w trakcie kampanii wyborczej? Ilość możliwych wariantów rośnie. Zasadnicze pytanie dotyczy tego czy wojna na Ukrainie może się zakończyć wkrótce po zaprzysiężeniu w styczniu 2025 Donalda Trumpa, czy też będzie kontynuowana?
Jest oczywiście wiele niewiadomych, ale stanowisko USA jest niezmienne. Lepiej wysyłać na Ukrainę broń niż własnych żołnierzy.
Poza tym wojna spowodowała wzrost zapotrzebowania na broń amerykańską. Zamówienia eksportowe sięgają kilku lat naprzód, a to oznacza wzrost zatrudnienia i wzrost dochodów gospodarki amerykańskiej.
Bardzo prawdopodobne jest odsunięcie w czasie przystąpienia Ukrainy do NATO.
Może to być nawet 20 lat.
Nie wiadomo również jakie będzie stanowisko UE w sprawie warunków przyjęcia Ukrainy w poczet jej członków.
Jeśli nie ulegną zmianie zasady przyjmowania nowych członków UE to ważne będzie stanowisko Polski. Stanowisko to z kolei będzie zależało od tego jaka formacja polityczna będzie w Polsce u władzy.
Na jakie ustępstwa się zgodzimy?
Ukraina jest zniszczona przez trwającą blisko trzy lata wojnę. Poniosła znaczne straty terytorialne.
Nie można też pominąć strat ludzkich, zarówno na froncie jak i wśród ludności cywilnej.
Odbudowa ze zniszczeń wojennych będzie trwała latami. Tempo i skala będzie zależna od pomocy udzielanej przez UE, Wlk. Brytanię i USA. Kto jeszcze się dołączy? Nie wiem.
Ocenia się że nie wszyscy którzy wyjechali z Ukrainy z obawy przed działaniami wojennymi powrócą do kraju.
Nie wiadomo też jakie będą warunki zakończenia wojny? Czy to będzie rozejm? Czy długotrwałe zawieszenie broni? Czy uda się wyegzekwować od Rosji jakieś odszkodowania za zniszczenia spowodowane działaniami wojennymi?
Poważnym problemem staje się nadzorowanie pokoju w strefie rozgraniczenia wojsk. Kto to będzie realizował? Siły ONZ czy będą inne ustalenia?
W sytuacji jaka zaistniała po wyborach prezydenckich w USA można zaobserwować wiele nowego w polityce światowej. Dotyczy to zwłaszcza wojny na Ukrainie.
Jak zwykle, na czoło wysunął się kanclerz Niemiec który telefonicznie kontaktował się z Putinem.
Nie wiadomo czy działa na własną rękę czy w porozumieniu z kimś?
Z KE? z Trumpem? z Zełenskim?
Wiadomo że z tej inicjatywy nie jest zadowolony prezydent Ukrainy którego oburza każdy przypadek rozmów w sprawie przyszłości Ukrainy realizowany poza jego plecami. Wiadomo jedynie że Scholz próbuje w ten sposób wzmocnić swoją pozycję polityczną w związku z narastającym kryzysem w rządzie niemieckim.
Z powyższego widać że sprawa jest rozwojowa.
Ja zwrócę uwagę na krótkowzroczność, a może tupet polityków ukraińskich. Nie chodzi mi o tzw. całokształt ale o stosunki z Polską.
W mojej ocenie politycy ukraińscy, z Zełenskim na czele, uważają że o tym jak ma zachować się Polska w sprawach dotyczących przyszłości Ukrainy wystarczy rozmawiać z KE i USA, niekoniecznie z władzami polskimi.
Za dotychczas udzielaną pomoc, zarówno dla uchodźców z Ukrainy, jak i pomoc sprzętową dla armii ukraińskiej, nie otrzymujemy właściwie nic. To co oferuje nam KE to na przysłowiowe waciki.
Sama Ukraina nie jest skłonna do żadnych ustępstw w sprawach istotnych dla stosunków polsko-ukraińskich. Niestety, pomagają im w tym politycy polscy z prezydentem RP włącznie.
To nie tylko sprawa rozliczeń historycznych za rzeź wołyńską, To również stanowisko Ukrainy w sprawach bieżących, czyli rozmów międzynarodowych, na przykład, w sprawie odbudowy ze zniszczeń wojennych Ukrainy.
Politycy ukraińscy zdają się zapominać że podstawowe dostawy na Ukrainę idą przez Polskę, zarówno jeśli chodzi o transport powietrzny, jak kolejowy i drogowy. Można odnieść wrażenie że w ocenie ukraińskiej Polska nie ma nic do powiedzenia bo wykonuje jedynie polecenia USA i KE.
Ta postawa przekłada się na nasze obserwacje z pozycji Polaków zamieszkałych w Polsce.
W tegorocznym Marszu Niepodległości nie zauważono obecności Ukraińców. Za to zauważyłem baner z tekstem „Stop ukrainizacji Polski”. https://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/9665615,szokujace-hasla-na-marszu-niepodleglosci-dostalo-sie-nie-tylko-tuskow.html#hasla-na-marszu-niepodleglosci-koalicja-antymarszowa-i-nie-tylko
Przybywa głosów krytycznych wobec skali pomocy świadczonej przez Polskę Ukraińcom przebywającym jako uchodźcy wojenni w Polsce. Ukraińcy się przyzwyczaili. Traktują to jako coś oczywistego. Zapominają że to się dzieje naszym kosztem.
Mniej mówi się o rosnącym udziale Ukraińców w przestępczości, również zorganizowanej.
Odnotowują to od co najmniej roku statystyki policyjne.
Niestety, trzeba brać pod uwagę że sprawa ukraińska stanie się także zakładnikiem paktu migracyjnego. https://ordoiuris.pl/sites/default/files/inline-files/Pakt_Migracyjny_05112024_final_0.pdf

Czego oczekujemy po zwycięstwie wyborczym Donalda Trumpa?

 

Od rozstrzygnięcia wyborów prezydenckich w USA wchodzimy w nowy etap dzielenia włosa na czworo.
Ja będę z zaciekawieniem przyglądał się akrobacjom słownym niedawnych wrogów prezydenta-elekta USA. Próbki pojawiają się od wtorkowego poranka.
Faktem jest że tamten Donald jest nieprzewidywalny. Tylko że takie bzdety mogą głosić totalni ignoranci. Tak w żadnym przypadku nie można mówić o człowieku którego wybrano ponownie prezydentem mocarstwa światowego. To drugi w historii USA przypadek powrotu na urząd prezydenta USA. Człowieka który od dziesiątek lat funkcjonuje w wielkim biznesie i ... o zgrozo, do tego nie dokłada! Nie jest nikomu obojętny bo ma wrogów ale ma też przyjaciół.
Najważniejsze że ma swój styl bycia.
Do czasu zaprzysiężenia wielcy tego świata będą kombinowali jak zyskać jego przychylność lub czego nie robić żeby się przypadkowo nie narazić.
I tu wracam na krajowe podwórko. Próbkę wygibasów mogliśmy wysłuchać w wykonaniu reprezentacyjnego dyplomaty III RP, pana na Chobielinie.
https://www.rp.pl/wybory-w-usa/art41406291-oswiadczenie-radoslawa-sikorskiego-ws-wyborow-w-usa-wiatr-historii-wieje-jeszcze-mocniej
Jego pech polega na tym że w hejtowaniu Donalda Trumpa wtóruje mu żona Anne Applebaum.
Takich którzy teraz powinni połknąć własny język jest w polskiej polityce więcej.
W kłopotliwej sytuacji znalazł się również urzędujący premier RP któremu media, zwłaszcza związane z opozycją, przypominają zdarzenia z przeszłości niezbyt odległej. Jest tego sporo.
Od zdjęcia które znalazło się w wywiadzie-rzece „Szczerze”, po okazjonalne wypowiedzi dyskredytujące obecnego prezydenta-elekta
https://niezalezna.pl/polityka/co-mowil-tusk-o-trumpie-cenckiewicz-precyzyjnie-wypunktowal-jego-wypowiedzi-wideo/530610
https://wpolityce.pl/polityka/712323-ujawniamy-trump-dostal-materialy-z-wypowiedziami-tuska
Czy robi to z przekonania, czy w ramach udziału w chórze brukselsko-berlińskim?
Czy da się z tego wyjść z twarzą? Obawiam się że twarz najpierw trzeba mieć.
Do zaprzysiężenia Donalda Trumpa pozostają ponad dwa miesiące.
Na teraz wiemy że urzędujący prezydent Biden pogratulował wyniku wyborczego, a przy tym oświadczył że wybory trzeba uznać za sprawę zakończoną. Trudno się dziwić skoro elekt wygrał z taką przewagą. 
Nadchodzące tygodnie i miesiące będą obfitowały w wydarzenia które będą decydowały o sytuacji świata na najbliższe lata.
Przede wszystkim które z obietnic Trumpa będą realizowane, a które pójdą w zapomnienie.
Wśród tych które będą realizowane zasadne jest pytanie jak?
To w szczególności dotyczy wojny na Ukrainie, konfliktu w strefie Gazy i zagrożenia niepodległości Tajwanu.
Dla nas otwarte pozostaje pytanie jak będą się kształtowały stosunki Polski z USA?
Opinie na ten temat są różne.
Osobiście cudów nie oczekuję. Ciągle mam na uwadze że USA mają więcej takich petentów jak Polska. Co innego ciepło wypowiadać się o Polsce i Polakach, a co innego coś konkretnego dla tej Polski zrobić. Możliwości są. Jednak bliższe prawdy jest hasło wyborcze Trumpa „Make America Great Again”.
Dużo będzie zależało kto że strony polskiej będzie partnerem tych rozmów czy raczej negocjacji.
W tej ekipie dominuje przekonanie że USA powinny nas wspierać we własnym interesie.
Natomiast nasze zobowiązania wobec USA powinny stać w kolejce za zobowiązaniami wobec UE.
O drugim Donaldzie, czyli Donaldzie Tusku, można powiedzieć że jego mniemanie o sobie ma się nijak do jego udziału w polityce europejskiej czy też światowej. Jest to tym żałośniejsze że w latach rządów ZP cały swój wysiłek kierował na dyskredytowanie tamtego rządu i działanie na szkodę Polski, zwłaszcza na arenie międzynarodowej.
Kiedy wracał do rządów w Polsce buńczucznie głosił że jego nikt nie ogra, że spowoduje natychmiastowe uruchomienie wypłat pieniędzy należnych Polsce z KPO. Jak to wygląda w praktyce widać po blisko roku sprawowania rządów ekipy 13 grudnia. Najświeższy przypadek ze spotkania przywódców UE w Budapeszcie Tusk - „król Europy” znów ograny. Gdzie ustawiono go do zdjęcia przywódców UE? Na szarym końcu!
Te gesty mówią wszystko! Tusk robi dobrą minę w Budapeszcie
W tym miejscu kolejny raz przypomnę że ta ekipa bezprawnie stara nazywać się koalicją 15 października.
Po pierwsze, nie wygrali wyborów 15 października 2023, a koalicję zawiązali dopiero po wyborach. Porozumienie koalicyjne podpisano 10 listopada 2023.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Koalicja_KO-PSL-PL2050-NL
Po drugie, trudno dostrzec jakieś spektakularne sukcesy mijającego roku. Faktem jest że trafili na trudne czasy gospodarki nie tylko europejskiej ale i światowej. Faktem jest również że członkowie tego rządu dają codziennie popisy swej nieudolności i dyletanctwa na zajmowanych stanowiskach. Bezapelacyjnie prymat należy do minister Leszczyny.
Trzeba jednak obiektywnie stwierdzić że w tym resorcie nie dawali sobie rady o niebo lepsi od niej,
a od 1989 roku na tym stanowisku zakończyło swój żywot aż 3 ministrów /Franciszka Cegielska, Zbigniew Religa, Ryszard J. Żochowski/
Faktem jest również że cały rząd, z premierem na czele, pracuje wytrwale na postawienie wielu z nich przed Trybunał Stanu, a kto wie czy również przed sądem powszechnym.
Polska nie jest republiką bananową którą rządzi jakiś kacyk.
Parlament i członkowie rządu zostali legalnie wybrani w demokratycznych wyborach, ale powinni sprawować rządy z poszanowaniem obowiązującego prawa.
Dzisiaj nikt nie jest w stanie przewidzieć jak długo będą trwały rządy tej koalicji. Czy dotrwają do końca kadencji? Jak długo można rządzić wytykając jedynie błędy poprzednikom?
Życie nie stoi w miejscu.
Pytanie jest wyjątkowo zasadne ponieważ, w wyniku ich rządów postępuje szybki upadek gospodarczy Polski. Świadczy o tym rosnący deficyt budżetu państwa i plany budżetowe na rok 2025.
Myślę że nie tylko ja zastanawiam się dlaczego tak się dzieje? Czy to tylko efekt nieudolności rządzących, czy jednak zamierzone działanie? Jednak w czyim interesie?
Bardzo wątpię żeby na tym polegał interes Polski i Polaków.