Czas proroków już minął, albo jeszcze nie nadszedł.

W niedzielę będziemy decydowali o tym w jakiej Polsce będziemy żyli nie tylko przez najbliższe pięć lat. Decydować będziemy osobiście z pełną świadomością, że po odejściu od urny wyborczej reklamacji nikt nie przyjmie. Do niedzieli mamy wybór, ale trzeba go dokonać ze świadomością skutków swej decyzji. O sondażach przedwyborczych powiedziano już wystarczająco dużo. Co z nich dla nas, wyborców, wynika? Tylko tyle, że trzeba zaufać sobie i swojemu doświadczeniu życiowemu. Sondaże, te publikowane, nie są obiektywne. Są robione na czyjeś zlecenie, a więc mają czemuś służyć. Jak można poważnie traktować coś takiego: Jeden z kandydatów ma w sondażach poparcie elektoratu na poziomie 3%. W analizach sondażowni brany jest pod uwagę jako kontrkandydat /w ewentualnej drugiej turze wyborów/ dla urzędującego prezydenta i w dodatku ma szanse wygrać w drugiej turze! Czy można zaserwować ogłupiałemu ludowi większy idiotyzm? Można. Tylko nie róbta z taty wariata! Obserwuję zachowania kandydata-dublera. W mojej ocenie łaskawie zgodził się kandydować wychodząc z założenia, że jego mocodawcy resztę załatwią. Jak to zrobią to ich problem. Na kilka dni przed wyborami media zauważają, że główny kontrkandydat urzędującego prezydenta nie przedstawił jeszcze swego programu wyborczego. Po co mu program? Żeby później tłumaczyć się dlaczego go nie realizuje? Niczego nie obiecywać i słowa dotrzymać. To jego hasło wyborcze. Mam w związku z tym pytanie czy kandydat-dubler w wyborach reprezentuje siebie czy partię która finansuje jego kampanię? I kogo jeszcze? Przecież nie spadł z nieba /może urwał się z choinki?/ tylko jest następcą /jako kandydat/ Kidawy Błońskiej, ale Kidawa też nie miała programu bo gdzieś się jej zapodział. Może więc wystarczy tych kiepskich dowcipów? Na kilka dni przed wyborami proponuję zadać sobie pytanie czy jesteśmy gotowi na rewolucję? To nie jest pytanie retoryczne. Urzędujący prezydent nie jest ideałem. To uczciwa ocena. Ale wiem czego się po nim spodziewać w kolejnej kadencji. Ma za sobą koalicję rządzącą i w perspektywie blisko cztery lata współpracy. Jeśli wybory wygra któryś z kontrkandydatów sytuacja się komplikuje. Który z nich jest gotów współpracować z obecnym rządem? W tle jest jednak groźny pomysł, to przyspieszone wybory parlamentarne. Nierealne? Wobec tego szybko przypominam wcześniejsze harce Gowina. Kto zagwarantuje, że powstrzyma swoje ambicje? Kto naprawdę priorytetowo traktuje dobro Polski i Polaków? Nawiążę jeszcze do trwającej pandemii Covid-19. Z najnowszych informacji wynika, że pandemia trwa i wcale nie wygasa. Nikt nie wie kiedy to nastąpi. Za to mówi się o jej recydywie. Pojawiają się nowe zarażenia w krajach które zdążyły wcześniej odtrąbić zwycięstwo. W dodatku nie mamy konkretnej wiedzy o tym co nastąpi jesienią i zimą kiedy da o sobie znać typowa grypa. Są tylko symulacje, a to to samo co wróżenie z fusów. Wczoraj pojawiła się informacja, że minister finansów w rządzie MM za jakiś tydzień, może za 10 dni, może przedstawić propozycje korekty budżetu na 2020 rok. Dziwi mnie, że media nie podjęły tematu. Nie ma o czym rozmawiać? Czyżby? O tym co nas może czekać w przyszłości, nie tylko tej najbliższej, nie dowiemy się od naszych gadających głów. Wystarczy jednak uważnie słuchać o czym rozprawiają media zachodnie i wszystko staje się jasne. W miarę. Kilka miesięcy pandemii rozłożyło po pierwsze turystykę. Są państwa w których turystyka daje blisko 30% dochodów budżetowych. Pierwsze dni po poluzowaniu restrykcji pokazały, że nie będzie tak sielankowo jak mogło się niektórym wydawać. Można to skwitować krótko. Będzie mniej, gorzej i drożej. Drugą dziedziną która przeżywa regres to transport lotniczy. Nie brzmi zachęcająco informacja z Lufthansy że są zmuszeni zwolnić około 25 000 pracowników. Zaczyna się poważnie mówić o masowych upadłościach firm przewozowych, zwłaszcza wykonujących osobowe przewozy międzynarodowe. Z tym wiążą się problemy branż gastronomicznej i hotelarskiej. W Polsce widzimy kolejne desperackie ruchy rządu mające na celu zachowanie miejsc pracy. Rząd „rozdaje” kolejne miliardy złotych. To ja się pytam kiedy i komu zacznie zabierać? Proszę nie traktować tego pytania jako złośliwości z mojej strony. To czysta logika. Budżet na 2020 rok uchwalano gdy o Covid-19 nie było jeszcze nic wiadomo. Nie było w nim tak dużej rezerwy budżetowej. Kolejne „tarcze” pochłaniają setki miliardów złotych. Skąd pochodzą? Deklarowana pomoc KE to przyszłość. Poza tym ta forma pomocy będzie podlegała kontroli wykorzystania. Wiele wskazuje, że poważna debata zacznie się dopiero po wyborach. Tylko co z niej wyniknie? Powoli będziemy poznawali odpowiedź. Co z tego wszystkiego wynika już dzisiaj? Chyba przede wszystkim to, że sprawy dla nas ważne to te o których rozmawiamy w kręgu najbliższych a nie te nagłaśniane przez małe liczebnie, ale wrzaskliwe grupy skupione np. wokół Biedronia i jemu podobnych. Biedroń próbuje narzucić nam swoją narrację, ale póki co daje mu to zainteresowanie elektoratu na poziomie 3%. To dobry omen.