Zamiast wyborów

O wyborach nie można, ale o Covid-19 można. Ta dyskusja może być nie tylko ciekawa, ale i śmieszna. Pokazuje to ten tekst z komentarzami włącznie. http://przemsa.szkolanawigatorow.pl/gdyby-rzadzi-ktos-inny-mielibysmy-na-covid-19-wywalone Zacznę od tego, że po fakcie „mądrych” można czerpać garściami. W przypadku Covid-19 sprawa nie jest zamknięta, a w ocenie sekretarza generalnego ONZ możemy się z tym bujać nawet 2-3 lata. Niezła perspektywa. Dyskusja toczy się wokół tego, czy walkę z Covid-19 w Polsce można było rozegrać skuteczniej. Niekoniecznie lepiej bo to w mojej ocenie pustosłowie. Notoryczni malkontenci twierdzą, że inni zrobiliby to lepiej. Na czym polegałoby według nich to „lepiej”? A może raczej jacy „inni”? Nie trzeba być zbyt bystrym żeby stwierdzić, że chodzi o PO i spółki. Na jakiej podstawie ten karkołomny wniosek że inni zrobiliby to lepiej? Prędzej uwierzę że daliby zarobić swoim. W sumie o to w tej niby debacie chodzi. Warto spojrzeć na to jak reagowały na Covid-19 inne państwa, nie tylko europejskie. Jakie przyjąć kryterium porównawcze? Powszechnie stosowane to ilość zachorowań na 1 milion mieszkańców. Kryterium to kryje w sobie pułapkę w postaci ilości ujawnionych zakażeń. Jak porównywać ze sobą te dane gdy jedno państwo wykonuje kilka tysięcy testów na dobę, a inne powyżej stu tysięcy? Jest jeszcze wiarygodność testów. Nie każdy test daje 100% pewności co do wyniku. Testy są kosztowne. Nie wszystkie państwa je produkują. Muszą importować. Z pandemią Covid-19 był taki problem, że wszystkich zaskoczyła. Nikt nie był przygotowany na walkę z jej skutkami. Ale też poszczególne kraje wykazały sie różnym do niej podejściem. Niektóre państwa uznały, że powinno dojść do selekcji naturalnej społeczeństwa. Państwo powinno przyjąć postawę obserwatora i raczej nie ingerować w przebieg pandemii. Sztandarowym przykładem jest Szwecja. Podobne podejście reprezentowała Wlk. Brytania, ale pod naciskiem opinii publicznej rząd B. Johnsona musiał się szybko z tego wycofać. Inną, przeciwstawną postawę zajmują Niemcy. Systematycznie wykonują bardzo dużo testów na dobę. Zdecydowanie ponad 100 tysięcy. Były też państwa które zagapiły się i nie podjęły w porę działań zaradczych. Tak było we Włoszech i Hiszpanii. Rezultaty widać w statystykach. https://google.com/covid19-map/?hl=pl W czołówce są małe państwa w których ten wskaźnik przekracza 10 000. Z niego niewiele, albo nic nie wynika. W państwach liczebnie większych trzeba zwrócić uwagę na przypadki gdzie wskaźnik przekracza 3 000. Tu czołówkę stanowi Chile – 14 014, Peru – 8 589, Brazylia – 6227, Rosja – 4323, Wlk. Brytania - 4670 i co ciekawe USA – 7766. Wrażenie robią liczby bezwzględne zarażonych. Na świecie to ponad 10 milionów. Zmarłych prawie 500 tysięcy. Z drugiej strony jest ponad 5 milionów ozdrowieńców. Padają często opinie, że te liczby nie uzasadniają ogłoszenia przez WHO pandemii. Wypadałoby więc zapytać co by się działo gdyby pandemia poszła na żywioł /przypadek Brazylii, Peru. Meksyku/. Ciągle nie znam odpowiedzi na pytanie jakie zmiany w świecie spowoduje Covid-19? Warto brać pod uwagę co zacytowałem na początku /opinia sekretarza generalnego ONZ/. Przypuszczam że nie chodzi tylko o poważny wzrost bezrobocia, relokacje zakładów produkcyjnych z Azji do Europy. Dzisiaj nie wiadomo bliżej o skutkach Covid-19 dla tych którzy chorowali i przeżyli. Jest jednak coś co dotknie nas wszystkich. To zmiany w kondycji gospodarek poszczególnych państw które przechodzą pandemię. Już otwarcie mówi się, że dojdzie do korekty budżetów. Pytanie dotyczy skali. W Polsce propozycje zmian mogą pojawić się wkrótce po wyborach prezydenckich. To nie powinno być zaskoczeniem.