Po co nam pandemia?

W przedświątecznej atmosferze trudno rozprawiać o sprawach poważnych. Czasem jednak trzeba.
Za taką poważną sprawę uważam, mimo wszystko, walkę z pandemią koronawirusa.
W płynącym zewsząd słowotoku od czasu do czasu pojawia się pytanie o co tu naprawdę chodzi?
Specjaliści od dzielenia włosa na czworo wynajdują coraz to nowe przykłady potwierdzające ich tezę, że pandemia była z premedytacją przygotowywana od lat. Nie ma zgody co do tego jaki jest jej cel rzeczywisty. Nie ten doraźny, ale długofalowy.  
Znalazłem taką skondensowaną opinię:
Nie warto się chyba skupiać na poszczególnych efektach, w rodzaju depopulacji, bo najwyraźniej celów jest bardzo wiele, a podstawowym jest jeden: stworzenie nowego świata. W tym się zawiera: depopulacja, zniszczenie systemu finansowego, przejęcie własności, globalna kontrola, przecięcie tradycyjnych więzi i atomizacja społeczeństw, oraz wiele, wiele innych. To wszystko zostało opisane przez samych pomysłodawców i te opisy są dostępne. Jest wiele etapów tego procesu, pandemia jest jednym z nich, część z tych etapów mamy już za sobą, wiele jeszcze jest przed nami, tu się wszystko zgadza. 
/z komentarzy do http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/covid-19 /
Nie zamierzam wyrokować czy autor ma rację. Nie dołączę również do chóru krytyków którzy uważają się za mądrzejszych, a może tylko lepiej poinformowanych. Prawda, niestety, nie leży pośrodku, tylko leży tam gdzie jej miejsce.
Ten rok mija pod znakiem pandemii, co do tego nie ma wątpliwości.
Koniec roku przyniósł szczepionkę co do której są oczekiwania, a nie ma właściwie rzetelnej wiedzy o jej przydatności. Najwięcej niepokojów wzbudzają jej potencjalne skutki uboczne. Niewiedzę w tym zakresie próbuje się przykryć różnymi autorytetami, nie tylko ze świata medycyny. Czy to wystarczy? Mam poważne wątpliwości. Autorytety dawno rozmieniły się na drobne, albo zwyczajnie utraciły reputację.
Szczepionka trafia na rynek wielkimi skrótami, a to wzbudza nieufność również świata medycznego. Szczepienie ma być bezpłatne dla wszystkich chętnych, a mimo tego około połowa personelu medycznego nie zamierza szczepić się dobrowolnie. W pozostałej części społeczeństwa w Polsce jest jeszcze gorzej. Zainteresowanie jest na poziomie około 30% ankietowanych.
Na zakup 60 mln szczepionek rząd polski przeznaczył 4 mld zł. Ile zostanie zagospodarowane?
Ile w tym wszystkim jest racjonalnego działania?  
Daleki jestem od siania fermentu, ale w tym przypadku sceptycyzm nie jest tylko sprawą polską.
Zamieszanie pogłębia postawa rządu brytyjskiego któremu wirus zrobił sporego psikusa w statystykach.
Po drodze okazało się że jest to już siódma mutacja, w dodatku zidentyfikowana już we wrześniu.
Dlaczego więc teraz taka histeryczna reakcja?
Pod rozwagę trzeba brać i to, że nie wszyscy widzą jedyny ratunek na koronawirusa w szczepionce.
Zanim się pojawiła próbowano skuteczności innych leków, początkowo nie przewidzianych dla tej choroby.
Tu widać zadziwiającą zgodność reakcji światka lekarskiego i koncernów farmaceutycznych. Łatwiej wydać miliardy euro na nowinki medyczne o skuteczności trudnej do przewidzenia niż miliony złotych na badania kliniczne leku znanego od lat, ale na którym nie da się zrobić kokosów. Przy okazji można obserwować zachowania „autorytetów” usiłujących dyskredytować skuteczność leczenia lekarzy-praktyków, ale bez tytułów profesorskich. Zresztą, w walce o dostęp do fruktów ta sitwa zwalcza również kolegów z tytułami profesorskimi i znacznym dorobkiem naukowym.
Ale, nie samym koronawirusem żyjemy. Coraz poważniej trzeba myśleć o jego następstwach.
Rząd broni się rękami i nogami przed upadkiem gospodarki, ale jak długo? Kolejne „tarcze’ wymagają pieniędzy, pieniędzy i jeszcze raz pieniędzy. Zadłużamy się jako państwo, ale czy mamy wybór? 
Wiem, że powtarzam się, ale nieuchronnie nadchodzi fala bezrobocia o jakim wielu z nas nie ma pojęcia. Nie wiadomo też w jakim tempie będziemy wychodzili ze skutków pandemii. Nie wiadomo kiedy pojawią się na stole pieniądze z Funduszu Odbudowy UE.
Czy jesteśmy w stanie wyobrazić sobie skalę zmian nastrojów społecznych? Przeciwko komu obróci się gniew ulicy?
Zwracam uwagę że Polska ma ograniczoną samodzielność decyzyjną wobec szerzącej się pandemii. Stajemy wobec faktów dokonanych i reakcja władz praktycznie polega na dostosowywaniu się do nowych zagrożeń.
Jest przynajmniej dla mnie oczywiste, że w tym zamieszaniu każdy polityk próbuje ugrać coś dla siebie.
Dlatego tak trudno o współpracę poszczególnych sił politycznych. Za to zarówno lewa jak i prawa strona sceny politycznej biadoli nad tym w jak trudnych warunkach przychodzi im działać.
Ironia polega na tym, że jedni i drudzy twierdzą, że robią to dla dobra Polski i Polaków. Tylko każdy z nich inaczej to dobro rozumie. 

Przed nami Święta Bożego Narodzenia. To szczególny okres w cyklu rocznym, zwłaszcza dla katolickiej części naszego społeczeństwa.
Co bym dzisiaj nie napisał, nie odda to tego co czujemy w tym roku.
To jest święto rodzinne. Tymczasem w tym roku mamy je obchodzić bez mała w samotności, w gronie bliskich, ograniczonym do minimum.
Wielu z nas zastanawia się nad racjonalnością tej decyzji administracyjnej. Nie mam zamiaru wszczynać jałowej dyskusji. Nie ma najmniejszego sensu.

Czytającym te strony, a zwłaszcza komentatorom życzę zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia oraz wielu łask Bożych dla Nich i ich Bliskich.
Sobie zaś życzę abyśmy się spotkali w zdrowiu tu za rok.