Aby do wiosny!

Coraz częściej obserwuję przypadki braku spójnych działań ekipy rządzącej.
Wyjaśnień nie ma i nie będzie. Nie ma chętnych. Władza nas po prostu olewa, a z drugiej strony nie radzi sobie z narastającymi problemami.
Na szczeblu rządu i poszczególnych resortów działają różne, etatowe i nieetatowe, struktury doradcze, które niestety nie spełniają swoich zadań. Niestety, nie wszystkie działają społecznie.
Możliwości widzę dwie. Albo te gremia nie potrafią nic konstruktywnego zaproponować, albo adresaci ich propozycji mają inne zdania, za to mają głos decyzyjny.

Ale ad rem.
Aspirujemy do państwa prawa. To chwalebne, tylko że na aspiracjach się kończy. Chcemy żeby wątpliwości prawne rozstrzygał Trybunał Konstytucyjny. Jednak gdy tak się staje nie możemy się doczekać opublikowania stanowiska w Dzienniku Ustaw. Wiadomo że bez tego stanowisko TK nie jest wiążące. Jednocześnie nikt z decydentów nie uznaje za stosowne wyjaśnić przyczyn takiego stanu rzeczy.
Inny przypadek dotyczy ustawy podpisanej przez prezydenta Dudę. Znowu, zgodnie z prawem ustawa powinna być niezwłocznie opublikowana w Dzienniku Ustaw. Tymczasem minął miesiąc i nic takiego nie ma miejsca.
Nie jestem odkrywczy jeśli napiszę, że w obydwu przypadkach trwają gorączkowe zabiegi zakulisowe.
Mam jednak pytanie dlaczego ta stale rozrastająca się armia urzędników nie wykonuje należycie swoich zadań wynikających z zajmowanego stanowiska? Trudności w czytaniu ze zrozumieniem?
Zanim ustawa trafi do podpisu prezydenta RP przechodzi przez wiele rąk. Mimo tego trafiają się takie knoty które ośmieszają władzę.

Kolejnym problemem są decyzje rządowe związane ze zwalczaniem pandemii koronawirusa.
Z dotychczasowego przebiegu wydarzeń wyciągam jeden istotny wniosek. Administracja rządowa nie ma wypracowanych skutecznych metod zarządzania kryzysowego.
Pod pojęciem skuteczne rozumiem, że mają być szybkie i celnie adresowane.
Rzeczywistość jaka jest widać gołym okiem.
Poważny problem to konsultacje z zainteresowanymi środowiskami. Podejmowane decyzje dotyczą wyboru: redukcja możliwości zarażeń albo „rozłożenie” konkretnej gałęzi gospodarki. Konsultacje powinny mieć miejsce przed podjęciem decyzji a nie po jej wydaniu.
Wsparcie finansowe daje efekty doraźne, ale przestaje działać gdy zawieszenie działalności przedłuża się na kolejne miesiące.
Brak koordynacji działań widać na przykładzie aktualnych ograniczeń. „Zapomniano” zamknąć kasyna, a po interwencji lobby właścicieli wyciągów narciarskich przywrócono możliwość ich uruchomienia w sezonie narciarskim 2020/2021. Dalej pozostanie nieczynna baza hotelowa. Jak rozwiążą ten problem zaradni górale?
Skoro walczymy z pandemią po co decydujemy się na otwarcie sieci handlowych w tzw. niedziele handlowe przed świętami Bożego Narodzenia? Bo inaczej handlowcy nie zdążą wypchnąć wszystkiego towaru z magazynów?
Black Friday trwa u nas cały miesiąc tylko bonusy rzędu 10-15% to kpina z klienta w żywe oczy.

Spore zamieszanie wprowadzają kolejne zmiany w systemie ewidencji zarażeń publikowanych przez resort zdrowia. Chwilami odnoszę wrażenie że statystyki są dopasowywane do planowanych decyzji administracyjnych. Gdyby jeszcze zaprzestać testowania uzyskamy podstawę do ogłoszenia końca pandemii.
Wszystko to związane jest ze zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia i później ferii zimowych.
Dużo byśmy zyskali jako społeczeństwo gdyby podejmowane restrykcje były naprawdę racjonalne. Tymczasem w ich ocenie nie są zgodni nawet rządzący. Tu prym wiedzie Gowin który z lubością występuje w roli recenzenta poczynań rządu w którym jest wicepremierem.
Dzisiaj próbuje się budować „ołtarzyk” z możliwości szczepień przeciwko Covid-19. Jedyne co jest tu pewne to kokosy jakie zgarną koncerny farmaceutyczne.
W Polsce szczepienia będą dobrowolne, a według badań rynkowych poniżej 50% pytanych deklaruje chęć szczepienia się. Lekarze zaś są zdania, że dopiero szczepienie w okolicach 90% populacji może dać widoczny efekt w opanowaniu pandemii. Do optymizmu daleka droga.

Tymczasem państwo nie jest w stanie zapanować nad chaosem wywołanym demonstracjami ulicznymi firmowanymi przez taką jedną.
Po co tworzyć prawo którego potem państwo nie egzekwuje?
Jeżeli dochodzi do naruszenia prawa w stosunku do interweniującej policji, reakcja państwa powinna być natychmiastowa. Jeśli prokurator generalny nakazał ściganie sprawców to wiadomo, że sprawy będą się wlokły miesiącami i zakończa się najczęściej odstąpieniem od ścigania.
O wiele skuteczniejsza i wychowawcza dla agresorów byłaby reakcja na miejscu, adekwatna do powodowanego zagrożenia.
Poza tym pora uporządkować prawo w zakresie udziału parlamentarzystów w awanturach ulicznych.
Jeśli chcą w nich uczestniczyć, to na własny rachunek, a nie kryć się za immunitetem, a w ostateczności jęczeć że naruszana jest ich powłoka cielesna.
Konsekwentnie polecam tym ulicznicom i ich akolitom wizytę na demonstracjach we Francji, albo bliżej w Niemczech. Tam mogą zobaczyć jakie są możliwości policji państwowej.

Może jestem odosobniony w ocenie sytuacji, ale moim zdaniem na obecną sytuację w Polsce i ocenę Polski w świecie zapracowaliśmy sobie przez lata.
Nikt nie uwierzy, że Polską rządzili gamonie. Bliższe prawdy jest to, że przedkładali interes obcych ponad interes Polski. Dalej robią to samo będąc w opozycji. To tradycja sięgająca czasów rozbiorowych RON.
ile jest na świecie państw, poza Polską, których przywódcy przyjmują bez wahania odznaczenia i inne wyróżnienia nadawane przez wrogów Polski? To dotyczy nie tylko DT. Swoistym kolekcjonerem był Władysław Bartoszewski który brał wszystko, bez mała jak leci. Ilu jest ich naśladowców?
Nie jest to żadnym rozgrzeszeniem, ale na szczeblu samorządowym nie jest lepiej.